Η αναζήτηση

Αναρωτιέμαι -τη θυμάσαι εκείνη τη μέρα;
Καθόσουν σε μια άχρωμη γωνιά
και ζητιάνευες χαμόγελα.

Ο αέρας φύσαγε δυνατά
προλαβαίνοντας από το γκρίζο σου βλέμμα
κάθε δάκρυ
γι' αγάπες χαμένες κι ανώνυμες.

Με μια σιωπηλή ματιά
μου ζήτησες να μη σε ψάξω
-μου υποσχέθηκες να μη με βρεις.
Δεν μ' έψαξες.
Δεν σε βρήκα.

Πάει καιρός
μ' ακόμα σε φαντάζομαι
κάπου μακριά
σε μια γωνιά το ίδιο άχρωμη
με το ίδιο γκρίζο βλέμμα
να μετράς χαμόγελα δανεικά
που άλλοτε νιώθεις ότι τα 'κλεψες
κι άλλοτε ότι τα κέρδισες.

Ακούστηκε τελικά εκείνη η φωνή
ή ήταν κι αυτή της φαντασίας σου;
Αναγνώρισες το πρόσωπό μου
ή σε γέλασαν τα μάτια κι η μνήμη σου;
Πήρες το χαμόγελο που σου χάρισα
ή άφησες να το πάρει ο αέρας;

Αναρωτιέμαι...