Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

heartbeats

Φοβάμαι. 
Αν σου περιγράψω με μια λέξη τι νιώθω, αυτό θα σου πω: Φοβάμαι.
Εσένα, εμένα, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Φοβάμαι ότι έχω συνδέσει υπερβολικά πολλά τραγούδια με τα μάτια σου, υπερβολικά πολλές ημερομηνίες με το πρόσωπό σου, υπερβολικά πολλά γεγονότα με την ύπαρξή σου.
Και ψάχνω καινούργια τραγούδια, από συγκροτήματα, των οποίων αγνοούσα την ύπαρξη.
Και γράφω καινούργιες ημερομηνίες στο ημερολόγιο, με ιστορίες από τη νέα μου ζωή, με πρωταγωνιστές τους νέους μου φίλους, με ονόματα άφθαρτα, όσο κι οι ιστορίες μου μαζί τους. Λιγότερο δράμα, λιγότεροι συνειρμοί, λιγότεροι στίχοι στα καταλανικά, καμία σκηνή από εκείνη την ταινία με τις γειτονιές του Μπουένος Άιρες. 
Και πρέπει να κοιμηθώ -πώς θα ξυπνήσω να πάω στη δουλειά;- και πρέπει να αρχίσω διάβασμα και πρέπει να ξεκολλήσω κάποια στιγμή τη φωτογραφία μας από τον πίνακα ανακοινώσεων του δωματίου μου και πρέπει ν'ακούσω αυτό που μου είπαν πρόσφατα και να σκέφτομαι μόνο το παρόν.
Καληνύχτα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου