Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

maybe it's all you're running from.


Θα χαμογελάσω, θα κοιτάξω γύρω-γύρω, θα σε κοιτάξω.
Θα πεις κάτι αστείο, θα γελάσω -θα γελάσεις που γελάω. 
Θα αρχίσω να φλυαρώ, θα σου απαριθμήσω τα νέα μου -θα ενθουσιαστώ που θυμήθηκα να σου πω εκείνο που είχα ξεχάσει την τελευταία φορά. Θα γελάσεις. 
Θα χαμογελάσω και θα κοιτάξω γύρω-γύρω. Ξανά. 
Θα με αγκαλιάσεις, θα ψάξω μια δικαιολογία να φύγω, θα σε χαιρετήσω τυπικά.
Θα θες να μου πεις κάτι τελευταίο, θα κοιτάω επίμονα αλλού και "πάω, βιάζομαι¨.
Θα θυμηθώ εκείνη τη βραδιά, θα μου έρθει στον νου το τραγούδι του Σιδηρόπουλου κι η φράση του Νικόλα Άσιμου, μα δεν θα συγκινηθώ. Σ'το υπόσχομαι.








The value of things is not the time they last, but the intensity with which they occur. 
That is why there are unforgettable moments and unique people.

-Fernando Pessoa








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου