Για τη Δήμητρα και την αισθητή απουσία της από τη χθεσινοβραδινή συναυλία.
Για την Ύδρα, όπου βρέθηκε προχθές ο Γιάννης Χαρούλης και, όταν μας το ανέφερε, έκανε το χαμόγελό μου λίγο πιο πλατύ και τον πόνο μου λίγο πιο διάφανο.
Για τη Νεφέλη, που είπε ότι το τραγούδι αυτό θα μου θύμιζε όμορφες στιγμές -είχε δίκιο.
Για τη φιλία, που ανακατώνεται με το γέλιο και το δάκρυ, με τις εύκολες και τις δύσκολες στιγμές.
Για τις μεγάλες αποφάσεις, τα καινούργια ξεκινήματα και την αρετή της υπομονής.
Για το γαλάζιο, που χρωματίζει το γκρίζο. Για την εικόνα που είναι διαρκώς στο μυαλό μου.
"Για όσους δεν είναι εδώ, για όσους έφυγαν, για όσους θα είναι πάντα κοντά μας"....
Για την Ύδρα, όπου βρέθηκε προχθές ο Γιάννης Χαρούλης και, όταν μας το ανέφερε, έκανε το χαμόγελό μου λίγο πιο πλατύ και τον πόνο μου λίγο πιο διάφανο.
Για τη Νεφέλη, που είπε ότι το τραγούδι αυτό θα μου θύμιζε όμορφες στιγμές -είχε δίκιο.
Για τη φιλία, που ανακατώνεται με το γέλιο και το δάκρυ, με τις εύκολες και τις δύσκολες στιγμές.
Για τις μεγάλες αποφάσεις, τα καινούργια ξεκινήματα και την αρετή της υπομονής.
Για το γαλάζιο, που χρωματίζει το γκρίζο. Για την εικόνα που είναι διαρκώς στο μυαλό μου.
"Για όσους δεν είναι εδώ, για όσους έφυγαν, για όσους θα είναι πάντα κοντά μας"....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου